sana bir tanrı getirdim

bir ümit yaşar oğuzcan şiiri. --- spoiler --- benim de bir insan tarafım vardı bakma böyle kötü olduğuma benim de dileklerim vardı benim de bir beklediğim vardı yaşamaktan yeter artık vurma yüzüme çirkinliğimi her gün bir kadın ağlar benim yüzümde büyük dertler için benim ellerim anlamıyor musun sen sevildiğin için güzelsin bu kadar ben sevilmediğimden böyle çirkinim --- spoiler ---

“şimdi bir kutup var sana çeker beni bir kutup var senden öteye ben onun için böyle ortalıklarda kaldım dağ yollarında, caddelerde, sokaklarda onun için bulup bulup yitirdim seni hangi kapıyı çaldıysam sen açtın bana hangi gözümü yumduysam seni gördüm zamandın, zamandan öte bir şeydin yıllarca bir meşale gibi yandın uzaklarda”

en sevdiğim şiir, okuya okuya ezberledim artık. "chopin´in cenaze marşı çalınıyor ölüler ayağa kalktı görüyor musun şu soldan ikinci benim senin yüzünden öldüm şimdi seni getiriyorlar karanlığıma ağlıyorum biraz sev beni gül biraz yaklaş biraz"

okumalara doyamadığım şiir, bu güne kadar şu gözlerimin okuduğu, kalbimin hissettiği, gözümün dolduğu en güzel şey. --- spoiler --- deniz analarının gözlerini çaldım sana bakmak için güneşi üçe böldüm al biri senin olsun yüzümde beş bıçak yarası var bir de sen vur barut kokusunu severim bir portakalı dilim dilim soy acıktım tut ki ben yoğum artık yeryüzünde tut ki bir marul yaprağıydım öldüm --- spoiler ---

--- spoiler --- bu manyetik alanda boğulmam senin yüzünden bu zincirleri sen vurdun ellerime sen getirdin bunca karanlıkları al şunu mum yak korkuyorum bir taş aldım attım denize günahlarımdan kurtuldum alfabenin yirmi sekizinci harfindeyim öteye gidemem i̇tme beni --- spoiler ---

--- spoiler --- kalbimi yardım bir damla kan aktı kutuplara kar yağıyordu üşüdüm failatun vezniyle seni çağırıyorum bana imbiklenmiş yeşilliğini getir dur gitme beş kuruşum vardı kaybettim dur gitme ısırgan otlarından kurtar beni --- spoiler ---

--- spoiler --- bir org çalınır gibi yanıbaşımızda öyle kendinden geçmiş, öyle başıboş öyle derin duygular içindeydik, anlatılmaz sarhoş rüzgarlara bıraktık kendimizi aldığını geri vermez dalgalara görmediğimiz ülkeler gördük gün doğusunda tatmadığımız yemişlerden tattık; günahkar olduk alevden bir tasta eridi günler bir cehennem ateşiydi aşk içimizde hiç sönmeyecekmiş gibi yanıyorduk --- spoiler ---

benim için, dünya üzerinde yazılmış en güzel şiirdir. --- spoiler --- hani o iki kişilik dünyalar bizimdi hani sen iyiydin halden anlardın hani sen git demeyecektin bana ve ben her şeye rağmen gelecektim i̇çimde bir umut ellerimde olgun meyvalar dünya nimetleri gözlerimde yanıp yanıp sönen bir pırıltı ama ne sen gel dedin ne de ben gelebildim her şeye rağmen aşkımız ayrılıklarla başladı deli dolu akan nehirlerden tas tas sular içtik öyle ateşlerle doluydu yüreklerimiz öyle tutkundu karlı dağların serinliğinde uyurduk geceleri deniz fenerinin ışığında yıkanırdık köpükten bir çalkantıydı içimizde zaman ne yana baksak denizdi, maviydi, ışıktı sonra bir çaresizlikti zifir akıntıya kapılmış gemiler gibiydik bir org çalınır gibi yanıbaşımızda öyle kendinden geçmiş, öyle başıboş öyle derin duygular içindeydik, anlatılmaz sarhoş rüzgarlara bıraktık kendimizi aldığını geri vermez dalgalara görmediğimiz ülkeler gördük gün doğusunda tatmadığımız yemişlerden tattık; günahkar olduk alevden bir tasta eridi günler bir cehennem ateşiydi aşk içimizde hiç sönmeyecekmiş gibi yanıyorduk tutsaklığımız nasıl başladı bilinmez paslı demir kapılar kapandı üstümüze taş duvarlarda kayboldu boğuk seslerimiz çaresizliğimizi bize aynalar söyledi, inanmadık kuşatıldık ansızın kederle, ayrılıkla aman vermez karanlıklar sardı dört yanımızı yalnızlık bir ağrı gibi çöktü başımıza uyuduk bir daha uyanamadık şimdi bir kutup var sana çeker beni bir kutup var senden öteye ben onun için böyle ortalıklarda kaldım dağ yollarında, caddelerde, sokaklarda onun için bulup bulup yitirdim seni hangi kapıyı çaldıysam sen açtın bana hangi gözümü yumduysam seni gördüm zamandın, zamandan öte bir şeydin yıllarca bir meşale gibi yandın uzaklarda bu manyetik alanda boğulmam senin yüzünden bu zincirleri sen vurdun ellerime sen getirdin bunca karanlıkları al şunu mum yak korkuyorum bir taş aldım attım denize günahlarımdan kurtuldum alfabenin yirmisekizinci harfindeyim öteye gidemem i̇tme beni benim de bir insan tarafım vardı bakma böyle kötü olduğuma benim de dileklerim vardı benim de bir beklediğim vardı yaşamaktan yeter artık vurma yüzüme çirkinliğimi her gün bir kadın ağlar benim yüzümde büyük dertler için benim ellerim anlamıyor musun sen sevildiğin için güzelsin bu kadar ben sevilmediğimden böyle çirkinim bütün kötü yerlerde ben korkarım biliyorum bir hayvan leşiyim öleli kırk gün olmuş fabrika bacalarında bir kara dumanım zehirim akrep kuyruklarında kötüyüm sevemediğin kadar öyle fenayım kapanmış bıçak yaralarında bu pis çöp tenekelerinde unut beni unut artık bayat bir ekmek gibi çürümüş bir elma gibi sarı badanalı evlerde kazanlar kaynar sarı badanalı evlerde günahlar işlenir her gece sarı badanalı evlerde ölüler yıkanır sarı badanalı evleri sev biraz bu evlerde zaman benim akşamlarımdır yitirilmiş bu kazanlarda benim gözbebeklerimdir kaynayan bu sarılarda benim yüreğim bir ölür, bir dirilir anladım bu dünyada benden başka kimse yok beni anlayan tosca'dan bir arya hatırlıyorum şimdi sus biraz ensemde bir akrep yürüyor bırak yürüsün sabaha asacaklar beni dokunma yedi canım vardı, ikisi gitsin bunca ölümler az gelir bana kalbimi yardım bir damla kan aktı kutuplara kar yağıyordu üşüdüm failatun vezniyle seni çağırıyorum bana imbiklenmiş yeşilliğini getir dur gitme beş kuruşum vardı kaybettim dur gitme isırgan otlarından kurtar beni deniz analarının gözlerini çaldım sana bakmak için güneşi üçe böldüm al biri senin olsun yüzümde beş bıçak yarası var bir de sen vur barut kokusunu severim bir portakalı dilim dilim soy acıktım tut ki ben yoğum artık yer yüzünde tut ki bir marul yaprağıydım öldüm al şu serçe parmağım sende kalsın ben kötüyüm allahsızım korkunç çirkinim ben seksensekizinci tul dairesiyim sağ gözümün üç kirpiğini kestim al ben lanetlendim chopin'in cenaze marşı çalınıyor ölüler ayağa kalktı görüyor musun şu soldan ikinci benim senin yüzünden öldüm şimdi seni getiriyorlar karanlığıma ağlıyorum biraz sev beni gül biraz yaklaş biraz seni affediyorum kuşkonmaz dallarına astım kendimi sedir ağaçlarına gül yapraklarına başımı taşlara vurdum gözbebeklerimde büyük camlar parçalandı tanrısal duygular içindeydim bütün tanrısızlığımdan uzakta bir kemiklerinin sertliğini aldım bir teninin aklığını sonra sıcaklığını dudaklarının gel bak sana bir tanrı getirdim gel bak bir tanrı yarattım senden --- spoiler ---

--- spoiler --- benim de bir insan tarafım vardı bakma böyle kötü olduğuma benim de dileklerim vardı benim de bir beklediğim vardı yaşamaktan yeter artık vurma yüzüme çirkinliğimi her gün bir kadın ağlar benim yüzümde --- spoiler ---

aşığım bu şiire. --- spoiler --- bütün kötü yerlerde ben korkarım biliyorum bir hayvan leşiyim öleli kırk gün olmuş fabrika bacalarında bir kara dumanım zehirim akrep kuyruklarında kötüyüm sevemediğin kadar öyle fenayım kapanmış bıçak yaralarında bu pis çöp tenekelerinde unut beni unut artık bayat bir ekmek gibi çürümüş bir elma gibi --- spoiler ---

sanki okumayı bir gün bu şiiri okuyacağım için öğrenmişim gibi hissediyorum. "sarı badanalı evlerde kazanlar kaynar sarı badanalı evlerde günahlar işlenir her gece sarı badanalı evlerde ölüler yıkanır sarı badanalı evleri sev biraz bu evlerde zaman benim akşamlarımdır yitirilmiş bu kazanlarda benim gözbebeklerimdir kaynayan bu sarılarda benim yüreğim bir ölür, bir dirilir anladım bu dünyada benden başka kimse yok beni anlayan"

Her okuduğumda başka bir kısmını beğendiğim şiir

Allah affetsin şu şiiri her gördüğümde aklıma gelenlerde biri de şu ; (bkz: Al sevgilim anne ol bununla)

ama ne sen gel dedin, ne de ben gelebildim her şeye rağmen, aşkımız ayrılıklarla başladı murathan mungan'ın omayra'sından sonra en sevdiğim şiir.

her okuduğumda ayrı bir şeyler yakalıyorum, başka bir yeri en güzeli yeri oluyor benim için. “kuşkonmaz dallarına astım kendimi sedir ağaçlarına gül yapraklarına başımı taşlara vurdum gözbebeklerimde büyük camlar parçalandı tanrısal duygular içindeydim bütün tanrısızlığımdan uzakta bir kemiklerinin sertliğini aldım bir teninin aklığını sonra sıcaklığını dudaklarının gel bak sana bir tanrı getirdim gel bak bir tanrı yarattım senden”

--- spoiler --- bu manyetik alanda boğulmam senin yüzünden bu zincirleri sen vurdun ellerime sen getirdin bunca karanlıkları al şunu mum yak korkuyorum bir taş aldım attım denize günahlarımdan kurtuldum alfabenin yirmi sekizinci harfindeyim öteye gidemem itme beni --- spoiler ---

"sen sevildiğin için güzelsin bu kadar ben sevilmediğimden böyle çirkinim"

''benim de bir insan tarafım vardı bakma böyle kötü olduğuma benim de dileklerim vardı benim de bir beklediğim vardı yaşamaktan.''

--- spoiler --- chopin'in cenaze marşı çalınıyor ölüler ayağa kalktı görüyor musun şu soldan ikinci benim senin yüzünden öldüm şimdi seni getiriyorlar karanlığıma ağlıyorum biraz sev beni gül biraz yaklaş biraz seni affediyorum --- spoiler ---